O metalu w pysku

Wędzidło to najpopularniejsza "pomoc" jeździecka. Jest używana od ok 3500-3000 r. p.n.e. Obok podkowy, kiełzno stało się symbolem jeździectwa jako "to coś" co łączy człowieka z koniem i daje mu kontrolę nad Boskim stworzeniem.
Pierwsze wejście do stajni - koń z wędzidłem. Pierwsza jazda na lonży -  koń z wędzidłem. Zawody - okiełznane konie. Wędzidło towarzyszy nam odkąd tylko zetknęliśmy się z jeździectwem, ale czy na pewno wiemy jak ono działa? Czym tak na prawdę jest ten tajemniczy metal, tak chętnie pakowany koniom do pyska?
Istotą działania każdego kiełzna jest przekształcenie ruchu wodzy na nacisk odczuwany przez konia w obrębie języka, dziąseł i kątów warg, a w niektórych konstrukcjach również podniebienia, żuchwy i potylicy.

Wędzidło pojedynczo łamane:
Pamiętając, że wędzidło jest skonstruowane tak aby uzyskać zgięcie, używając jednej(!) wodzy, działanie wygląda następująco. Kiedy odwiedziemy wodzę w bok, wędzidło przesunie się nieco w pysku i przeciwległe kółko wędzidłowe wywrze nacisk na pysk konia. Jeśli zadziałamy w tył, dodatkowo wywrzemy nacisk na tę samą stronę języka, dolną wargę, kąt wargi i krawędź żuchwy.
Kiedy pociągniemy za obie wodze równocześnie, wędzidło składa się w pysku, działając jak dziadek do orzechów i przyjmując kształt litery "V". Połączenie obu ścięgierzy wbija się w końskie podniebienie. Im bardziej głowa konia ustawiona jest w pionie, tym bardziej wędzidło wbija się w podniebienie. Koń szukając ucieczki od tego bólu zadziera głowę do góry i/lub otwiera pysk.
 źródło: Jakub Gołąb "Rząd doskonały"

Pozdrawiam serdecznie
~Gabriela :)